23 Nisan
“Nerde o eski bayramlar” cümlesini ben de kuruyorsam demek ki kuşaklar gelmiş arkadan ve yaş almışım. Genelde dini bayramlarda söylerdi büyüklerim bu cümleyi aslında ama…
Son yıllarda içinde bulunduğumuz ahval ve şerait nedeniyle milli bayramlarımız da eski coşkusunu kaybetti, kaybettirildi..
23 nisan olsun 19 mayıs olsun ulusal bayramlarda sokakta bir heyecan ve hareketlilik olurdu. Okullarda haftalar öncesinden kutlamalara katılacaklar belirlenir ve provalar günlerce sürerdi. 23 nisan için genelde kızlar tütülü elbiseler, erkekler beyaz takımlar giyerdi. 19 mayıslarda ya halk oyunu kıyafetleri ya da spor hareketlerine uygun tayt vb. şeyler.. Gösterilere katılacak çocuğu olan evlerde o gün tatlı bir telaş yaşanır ve genelde o şehrin stadında olan gösteri için erkenden yola düşülürdü. İlginç olan gösteriye katılmasa bile aileler bayramlık kıyafetlerini giydirerek çocuklarını alır stada gösterileri izlemeye giderlerdi.
Çocukluğumda tek kanallı televizyon vardı ve o zamanlar 2.kanal dediğimiz TRT2’nin açılışını hatırlıyorum. İşte o günlerde büyük şehirlerdeki kutlamalar televizyondan canlı olarak yayınlanır ve tüm ülkede o gün evlerde bu gösteriler büyük bir keyifle izlenirdi. Flamalarla tribünde oluşturulan Atatürk ya da Türk Bayrağı resimleri hepimizin gururlanmasına hatta gözlerimizin dolmasına yeterdi.
Bugünki ortama bakıyorum da artık böyle şeyler şaşırtıcı geliyor yeni nesile. Oysa ki çok değil 25-30 yıl öncesinden bahsediyorum. Bu ülkenin en önemli çimentolarından olan Atatürk sevgisi, milli bayramların aslında neyi sembolize ettiği unutuluyor günbegün. Tüm değerlerin içi hızla boşalıyor, boşaltılıyor. Bambaşka şekillendirmeler yapılıyor toplumda. Ve tüm bunlar nasıl da hızla oluyor, nasıl unutuveriyoruz aslımızı, tarihimizi; daha şaşırtıcı olan bu aslında. Bir ülkenin insanları nasıl oluyor da bağımsızlık savaşını ve o savaşı verenleri yok sayabiliyor. Değerleri olmayan toplumlar ayakta kalamazlar oysa ki..
İstanbulun göbeğinde devasa bir “Center” penceresinden boğaza doğru bakıyorum. 10-15 evin penceresinden sarkan o muhteşem “ay yıldızlı al bayrak” haricinde sokaklarda tek bir bayrak göremedim. Hayat herzamanki gibi akıp gidiyor. Zaten çoktandır birçok özel sektör kuruluşu resmi tatil falan dinlemeyip normal mesai uygulamaktalar. Kutlamalar daha çok sosyal medya hesaplarımızda paylaştığımız çocuk ve bayrak figürleriyle bezeli resimlerden ibaret gibi. En önemli bayramımız , milletin kendi iradesini temsil edecek meclisin açılış tarihi olan ve ulu önder tarafından çocuklara armağan edilen ULUSAL EGEMENLİK BAYRAMI da işte böylece geçip gidiyor.